15 sierpnia rozpoczęły się uroczystości odpustowe w Kalwarii Zebrzydowskiej, ściągające tłumy wiernych, czcicieli Matki Boskiej. Wielowiekowa tradycja uczestnictwa w tym niezwykłym nabożeństwie gromadzi tysiące wiernych, przybywających na kalwaryjskie dróżki z różnych części Polski, czy świata. Tegorocznym trwającym przez trzy dni obchodom towarzyszyła piękna pogoda, co dodatkowo wzbogaciło jedyny w swoim rodzaju przekaz, jak również sprawiła, że podjęty w tym czasie pątniczy trud, był swoistym katechizmem modlącego się ludu.

Przez wieki Kalwaria uczy wiary poprzez przekaz teatralny, oraz poprzez unikatowe teksty,  proste, nawet naiwne, ale zdaje się, również bardzo poetyckie i wzniosłe. Zupełnie inne od znanych współcześnie.  Wielu z nich pielgrzymi chętnie używają do dziś. Gatunkowo są niejednolite. Można znaleźć Lamenty, Żale, rozmowy z Matką Bożą, cierpiącym Jezusem, wierszowane opowieści o Męce Pańskiej, życiu, śmierci, czy Wniebowzięciu NMP. Zgodnie z tradycją pielgrzymi przemierzają dróżki Pana Jezusa, czy Matki Boskiej, rozważając przy poszczególnych stacjach wydarzenia z życia Jezusa i Marii. Przez wieki utrwalił się zwyczaj specyficznego wykonywania pieśni śpiewanych w drodze do kolejnych stacji. Ponieważ trudno jest iść i jednocześnie czytać, dlatego tylko przewodnik posiada cały tekst pieśni - śpiewa pierwszy wers, który powtarzają wierni. Recytuje bądź śpiewa następne zwrotki, które też są powtarzane przez wszystkich. Całość uzupełnia refren wykonywany spontanicznie. Metoda ta zwana „przepowiadaniem” okazała się bardzo praktyczna, dlatego do dziś podtrzymywany jest ten sposób śpiewu. Niezmienna forma modlitwy kalwaryjskiej, dostarcza pątnikowi przeżyć z rzędu wręcz metafizycznych. Prostota przekazu, odmienność miejsca, trud, wszystko to skłania do refleksji i pogłębienia odczuć religijnych. Zaś udział w asyście odprowadzającej Matkę Bożą w procesji zaśnięcia, czy wniebowzięcia, jest fenomenem. Niewątpliwą demonstracją wiary, poświęcenia, zaangażowania, oddania, ale też zjawiskiem kulturowym o niespotykanym wydźwięku, zważywszy na czasy, w których żyjemy. Obecność w Kalwarii podczas uroczystości pozostaje w pątniczej pamięci na zawsze.

W tym roku do Kalwarii Zebrzydowskiej pielgrzymowali:

Orkiestra OSP Bystra Podhalańska – podejmująca trud co roku i pielgrzymując przez kilka dni. Orkiestra OSP Sidzina, która po latach przerwy wróciła na dróżki. Członkowie Oddziałów Związku Podhalan z Bystrej Podhalańskiej oraz Związku Podhalan w Sidzinie, panie ze Stowarzyszenie Gospodyń Sidzinianki, wraz z przewodnikiem Janem, który wspaniale prowadził modlitwę, oraz liczne grupy osób indywidualnych,  dorosłych i dzieci z parafii w Bystrej Podhalańskiej i Sidziny. Spora część osób z naszej gminy, które wzięły udział w pielgrzymowaniu po dróżkach, ubarwiły, wzbogaciły i zaakcentowały obecność naszych parafii podczas tegorocznych procesji kalwaryjskich, tak w dzień zaśnięcia, jak i wniebowzięcia Matki Bożej. (J.Cz.) Fot. J. Czarny, A. Trybuła